Die 11 ianuarii Anno Domini 2024 Sancti Hygini Papæ et Martyris Sexta die infra Octavam Epiphaniæ
Ostatnim koronowanym papieżem był Paweł VI. Liturgia, która odbyła się na Placu św. Piotra w dniu 30 czerwca 1963 roku była wyjątkowa nie tylko ze względu na miejsce jej sprawowania oraz uproszczenia wprowadzone względem zwyczajowego ceremoniału, ale też z uwagi na tiarę, którą koronowano Biskupa Rzymu. Do dziś sposób wykonania tej papieskiej korony – w prostym i nowoczesnym stylu – potrafi podnieść temperaturę niejednej dyskusji, również wśród znawców sztuki i rzemiosła. Niewątpliwie na tle potrójnych koron papieskich używanych przez wcześniejsze stulecia, tiara Pawła VI wyróżnia się zarówno pod względem kształtu, jak i zdobnictwa.
Po wyborze na tron Piotrowy kardynała Giovanniego Battisty Montiniego, arcybiskupa Mediolanu, zdecydowano, że uroczysta koronacja nowego papieża odbędzie się w dniu 30 czerwca 1963 roku, tj. dziewięć dni po tym, jak świat usłyszał Habemus Papam! To niewiele czasu, by wykonać dzieło artystyczne pokroju tiary, a przed takim zadaniem stanęli członkowie słynnej już wtedy mediolańskiej Szkoły Fra Angelico (Scuola Beato Angelico) – zostało ono im powierzone, po tym jak wierni z archidiecezji mediolańskiej zapragnęli podarować i ufundować „swojemu” papieżowi nową potrójną koronę. Fragment z artykułu: Co się stało z papieską tiarą?
W imieniu wiernych archideicezji mediolańskiej tiarę sfinansowało Kolegium Miejskie Parafii Mediolańskich (Collegio Urbano dei Parroci Milanesi). Prace w Szkole Fra Angelico były intensywne, o czym świadczą zachowane szkice i projekty tiary Pawła VI. Niemniej wybór padł na najbardziej nowoczesny i jednocześnie najbardziej surowy pomysł.
Do dziś istnieje wiele żartobliwych określeń o konotacjach militarnych używanych w stosunku do tiary Pawła VI. Są one raczej bezpodstawne, a nawet absurdalne, mimo faktu trwania tzw. zimnej wojny (1947-1991) oraz doświadczenia dwóch wojen światowych (w jaki sposób tiara w kształcie pocisku balistycznego miałaby świadczyć o chęci dążenia do międzynarodowego pokoju?). Wedle innej interpretacji tiara miała nazwiązywać do podboju kosmosu (pierwszy udany lot kosmiczny miał miejsce w 1944 roku, w 1957 roku umieszczono na orbicie ziemskiej pierwszego satelitę, natomiast w 1961 roku wysłano w kosmos pierwszego człowieka). Dzieło miałoby być symbolem powszechności Kościoła oraz uniwersalizmu dzieła zbawczego Chrystusa. Niemniej w żadnych materiałach i publikacjach poświęconych tiarze Pawła VI próżno szukać tego typu eksplikacji lub egzegezy.
Źródło: Liturgical Arts Journal / John Sonnen.
Źródło: Liturgical Arts Journal / John Sonnen.
Źródło: Liturgical Arts Journal / John Sonnen.
Tiarę wykonano z posrebrzanego metalu o teksturze florenckiej. Posiada ona w rzeczywistości nie tradycyjne trzy, ale cztery korony: trzy złote pasy wysadzane drogocennymi klejnotami oraz pas z 24 pozłacanych metalowych lilii, każda również z klejnotem. Tiarę wieńczy pozłacany krzyż. Posiada ona również zwyczajowe tzw. vittae (wstęgi) z jedwabiu obszyte złotem, przyozdobione perłami i zakończone frędzlami – na obu jest wyszyty herb Pawła VI. Kamienie z trzech złotych pasów mają nieprzypadkowe kolory: dolne są białe i symbolizują wiarę, środkowe są zielone i symbolizują nadzieję, zaś te umieszczone najwyżej mają kolor czerwony i oznaczają miłość. Ponadto lilie użyte na podstawie odnoszą się do lilii znajdujących się w herbie Montiniego – wraz z białymi kamieniami symbolizują one czystość oraz nawiązują do utrwalonej w średniowieczu palety papieskich kolorów (papież nosi się na biało, ponieważ jest na ziemi Wikariuszem samego Chrystusa). Widać więc z jednej strony liczne nawiązania do tradycyjnego kanonu, z drugiej próbę innowacyjnego podjęcia tematu z punktu widzenia arsytycznego.
Źródło: Scuola Beato Angelico, Milano.
Jak jednak zostało wspomniane: tiara Papieża Pawła VI mogła wyglądać znacznie inaczej. W archiwum mediolańskiej Szkoły Fra Angelico (Scuola Beato Angelico) przechowywane są szkice, które powstawały w czerwcu 1963 roku. Obok projektów bliźniaczych do finalnego, rozważano również pomysły bardziej zakorzenione w tradycji, było one jednak wyraźnie mniej liczne. Szkice zostały zaprezentowane w 2022 roku podczas wystawy „Święte Znaki. Sto lat Szkoły Fra Angelico” (Segni Sacri. I cento anni della Scuola Beato Angelico) zorganizowanej w ADI Design Museum w Mediolanie.
Źródło: Chiesa di Milano. Il portale della Diocesi Ambrosiana.
Źródło: ChiesadiMilano / @chiesadimilano (YouTube).
Źródło: ChiesadiMilano / @chiesadimilano (YouTube).
Prezentujemy galerię zdjęć pięciu szkiców tiary Pawła VI ze Szkoły Fra Angelico, które w czasie trwania wystawy Segni Sacri wykonał Nicola De Grandi z Mediolanu. Dziękujemy za ich udostępnienie i wyrażenie zgody na publikację. Oto jak mogła wyglądać tiara Papieża Pawła VI:
Prezentowane szkice wskazują dość wyraźnie, że szybko zdecydowano się na konkretny kształt tiary (szerszy dół, podłużny kształt, cztery rzędy koron), odchodzący od baroku, ale historycznie również uzasadniony i więcej czasu poświęcono na dopracowywanie szczegółów (rodzaj koron, zdobnictwo, dobór kamieni szlachetnych, etc.). Można więc stwierdzić, że artyści ze Szkoły Fra Angelico zrealizowali własny i konsekwentnie dopracowywany pomysł na wykonanie papieskiej tiary – ostatniej, której użyto do koronacji Biskupa Rzymu.
POLECANE FILMY
POLECANE LEKTURY
- Co się stało z papieską tiarą?, Caeremoniale Romanum, 11 grudnia 2023.
- The Last Tiara Used in a Papal Coronation (Made by Scuola Beato Angelico in Milan), Liturgical Arts Journal, 9 lutego 2022.
- A Moment in History: The Coronation Tiara of Pope Paul VI, Basilica of the National Shrine of the Immaculate Conception, 6 lutego 2020.
- L’Osservatore Romano della Domenica, 7 Luglio 1963, n. 27 (1520) – La Tiara Pontificale sul capo di Paolo VI.